Enkele dagen terug had ik een primeur in mijn freelancersbestaan. Maar geen leuke primeur, sterker, ik hoop het in mijn verdere loopbaan niet meer mee te maken. Onverwacht kreeg ik het bericht dat een van mijn opdrachtgevers was overleden.
Ik dacht meteen aan zijn vrouw, dochters en verdere familie die hem nu moet missen. Ik dacht aan hoe hij zoveel mensen en organisaties wist te verbinden met elkaar en met de missie samen momenten in het leven te vieren en herdenken. Ik dacht aan de nieuwe website van het plaatselijke 4 en 5 mei comité waar hij de drijvende kracht achter was, waarvoor ik nog geen twee weken eerder de teksten aanleverde voor de websitebouwer en waarvan hij nooit het eindresultaat zal zien. En ik dacht aan hoe ik op de ochtend dat ik het bericht kreeg nog een kerstkaart voor hem op de bus had gedaan, om hem te bedanken voor de prettige samenwerking...
Nou was deze kerstkaart gemaakt van bloemzaden-papier. Als je dat natmaakt en in de grond stopt, kunnen er bloemen uit groeien. De symboliek daarvan geeft mij in dit geval wel wat troost, het past bij iemand rituelen zo belangrijk vond.
De Soester Courant plaatste dit mooie portret ter herinnering aan een inspirerende verbinder: https://lnkd.in/dsw8ccY6
