Het is deze zaterdag de Dag van de ZZP'er. Met sprekers, humor en gezelligheid wordt het zzp-schap 'gevierd'. Ik kan daar wel enthousiast van worden! Want ik ben inmiddels al bijna zeven jaar met veel plezier freelancer en heb leuke opdrachtgevers die blij met zijn met mijn werk en waar ik me bij de meesten ook als 'externe' onderdeel van de organisatie voel. Persoonlijk ben ik nog altijd heel blij met de vrijheid en variatie van het zzp-schap. Het ene moment doe ik inspiratie op bij een workshop over AI, georganiseerd door mijn opdrachtgever DOQ, en het andere moment rolt een bomvol Brancheblad Uitvaartzorg van de persen, waar ik als hoofdredacteur samen met de redactie hard aan heb gewerkt.
Maar niet in alle sectoren en organisaties wordt het zzp-schap 'gevierd'. Sommige bedrijven zouden graag vast personeel willen, maar dat is er niet. Sommige zzp'ers zouden graag in loondienst willen werken, maar treffen reorganisatie op reorganisatie en zoeken daarom maar een plek in de (onzekere) flexibele schil. Er klinkt kritiek als: 'ze' profiteren van de krapte op de arbeidsmarkt door hoge tarieven te vragen, willen niet op zon- en feestdagen werken of leveren geen kwaliteit ('iedereen begint maar voor zichzelf tegenwoordig, zonder kennis of kunde'). Tegelijkertijd zijn er ook opdrachtgevers die wel de lusten en niet de lasten willen van het inhuren van een zzp'er. Daar krijgen ze weinig betaald en worden alleen ingeschakeld voor de rotklusjes die te lang zijn blijven liggen en eigenlijk gisteren al af moesten zijn.
Dus tja, niet iedereen zal de Dag van de ZZP'er uitbundig vieren. Hoe we kunnen komen tot een goed werkend systeem rond zelfstandigen, freelancers, eenpitters etc.? Ik weet het niet precies. Maar een beetje minder oordelen en generaliseren en een beetje meer begrip over en weer kan in elk geval geen kwaad.
