Je levensverhaal vertellen aan een journalist? Daar moeten veel mensen toch wel even twee keer over nadenken als je ze benadert. Ik zeg dan vaak dat ik denk dat ze er ongetwijfeld iemand mee zullen inspireren, ook al horen ze dat misschien nooit terug van diegene.
Zo ook bij dit openhartige interview dat ik had voor de rubriek Ouderenportret, afgelopen zaterdag verschenen in het Nederlands Dagblad. Bab (78) vertelt daarin bijvoorbeeld: 'Bij veel dingen denk ik nog aan mijn vrouw Truus. Ze zit nog zo in mijn hoofd. Ik moet er nog aan wennen om alleen in bed te stappen en alleen wakker te worden. Dan ga ik soms piekeren. Ik heb besloten om dan liedjes te gaan zingen. Eerst voelde het een beetje gek om dat hardop te doen, maar ik vind het steeds leuker.'
Ik kreeg een beetje kippenvel toen hij het voordeed tijdens het gesprek, hopelijk krijgen de lezers ook een bijzonder gevoel bij de tekst alleen...
Lees hier het interview: https://www.nd.nl/leven/leven/994153/de-familienaam-bab-gaat-ver-terug-bijna-tot-de-ark-van-noach
