Afgelopen vrijdag was ik bij het symposium De Groene Dood van Funeraire Academie. Boeiende lezingen, interessante mensen en een fijne setting (met prima weer voor een wandeling over begraafplaats Zuiderhof van Uitvaartstichting Hilversum. Inhoudelijk vond ik het vooral opvallend dat er in alles eigenlijk doorklonk dat er aan de ene kant cijfers, regels en wetenschap is dat ons kan leiden op de duurzame wegen, maar dat er aan de andere kant ook gevoelens, wensen en tradities zijn waardoor mensen weer met een andere blik kijken. Hoe kan de branche met beide kanten omgaan?
Een mooi voorbeeld vind ik de 'bloemenkwestie'. Ik ben zelf een enorme bloemenliefhebber en vind het ook iets 'goeds' om bloemen mee te nemen bij een uitvaart of voor de nabestaanden ter bemoediging. Maar al die geïmporteerde bloemen vol gif op uitvaarten... die doorstaan niet bepaald de duurzaamheidstest. Op het symposium was de presentatie van een speciale band om bloemen in te steken rondom een kist of mand, gecombineerd met een stand van een aanbieder in duurzame bloemen. Zo kwamen de feiten en de cijfers over wat duurzaam is samen met de wensen en behoeftes die er in de branche zijn. En als er, in navolging van de proef bij Zuiderhof, op elke begraafplaats een pluktuin komt met biologische bloemen, dan is dat helemaal fijn voor de duurzaamheids- én de bloemenliefhebbers.
Comments